رفتاردرمانی و بازی درمانی در افسریه دل آرام
رفتاردرمانی اصطلاحی کلی برای انواع درمانهایی است که اختلالات سلامت روان را درمان میکنند. این شکل از درمان بهدنبال شناسایی و کمک به تغییر رفتارهای با پتانسیل خودمخربی یا ناسالم است. این ایده بر اساس این باور است که همه رفتارها آموخته میشوند و میتوان رفتارهای ناسالم را تغییر داد. تمرکز درمان اغلب بر روی مشکلات فعلی و نحوه تغییر آنها است.
رفتاردرمانی میتواند برای افراد مبتلا به طیف گستردهای از اختلالات سودمند باشد.
افراد معمولاً بهدنبال رفتاردرمانی برای درمان موارد زیر هستند:
همچنین رفتاردرمانی میتواند به درمان برخی بیماریها و اختلالات کمک کند مانند:
این نوع درمان میتواند برای بزرگسالان و کودکان مفید باشد.
رفتاردرمانی بهطور گستردهای مورد استفاده قرار میگیرد و نشان داده شده است که در درمان بیماریهای مختلف مؤثر است. بهویژه، درمان شناختیرفتاری اغلب بهعنوان «استاندارد طلایی» در درمان بسیاری از اختلالات در نظر گرفته میشود و بازیدرمانی رفتاریشناختی میتواند برای کودکانی که با سایر درمانها بهبود نمییابند، مؤثر باشد.
حدود 75 درصد از افرادی که رفتاردرمانی شناختی را استفاده میکنند، مزایای درمان را تجربه میکنند. رفتاردرمانی شناختی اغلب مقرونبهصرفهتر از سایر انواع درمانها است و نتایج اغلب در 5 تا 20 جلسه مشاهده میشود.
رفتاردرمانی شناختی هنگام درمان اختلالات زیر بسیار مؤثر است:
علاوه بر این، رفتاردرمانی به موارد زیر کمک میکند:
مطالعات نشان داده است كه بازیدرمانی در كودكان 3 تا 12 ساله بسیار مؤثر است. البته این روش درمانی بهطور فزایندهای در سنین مختلف مورداستفاده قرار میگیرد.
رفتاردرمانی کاربردی و بازیدرمانی هر دو برای کودکان استفاده میشود. درمان شامل آموزش روشهایی به کودکان است که چطور به موقعیتها بهطور مثبتتری پاسخ دهند.
بخش اصلی این درمان ، پاداش دادن به رفتار مثبت و تنبیه رفتارهای منفی است. والدین این موضوع را در زندگی روزانه کودک تقویت کنند.
ممکن است مدتی طول بکشد که کودکان به مشاور خود اعتماد کنند. این طبیعی است.
اگر احساس کنند میتوانند بدون عواقب احساسات خودشان را بیان کنند ، سرانجام با آنها احساس راحتی خواهند کرد.
کودکان مبتلا به اتیسم و ADHD اغلب از رفتاردرمانی استفاده میکنند.
انواع مختلفی از رفتاردرمانی وجود دارند. نوع درمان مورداستفاده میتواند به عوامل مختلفی ازجلمه وضعیت درمان و شدت علائم فرد بستگی داشته باشد. در ادامه به توضیح روشهای درمانی مختلف میپردازیم:
رفتاردرمانی شناختی بسیار محبوب است. این روش درواقع ترکیبی از رفتاردرمانی و شناختدرمانی است. درمان مربوط به چگونگی تأثیرگذاری افکار و عقاید اشخاص بر عملکرد و روحیه آنها است و اغلب به مشکلات فعلی شخص و چگونگی حل آنها توجه میکند. هدف بلندمدت این درمان تغییر الگوهای فکری و رفتاری فرد به الگوهای سالمتر است.
درمان شناختیرفتاری برای رفع علائم اضطراب، اختلال دوقطبی افسردگی، اختلال کمبود توجه و بیشفعالی، استرس عمومی، رفتارهای ضداجتماعی، خستگی مزمن، مشکلات سیگار کشیدن، اختلالات خوردن، مشکلات مدیریت خشم و اختلالات مصرف مواد مؤثر است و اغلب استفاده میشود.
بازیدرمانی شناختیرفتاری معمولاً برای کودکان استفاده میشود. متخصصان درمانی با تماشای بازی کودکان میتوانند درمورد آنچه کودک از ابراز آن ناراحت است و یا نمیتواند ابراز کند، متوجه شوند. مثلاً ممکن است کودکان اسباببازیهای خود را انتخاب کرده و آزادانه بازی کنند. ممکن است از آنها خواسته شود یک نقاشی بکشند یا از اسباببازیها برای ایجاد صحنهای در محوطه ماسه بازی استفاده کنند. ممکن است درمانگران نحوه استفاده از بازی برای بهبود ارتباط با فرزندان را به والدین بیاموزند.
این روش درمانی از شرطیسازی عامل برای شکل دادن و اصلاح رفتارهای مشکلساز استفاده میکند.
رفتاردرمانی دیالکتیکی شکلی از رفتاردرمانی شناختی است که از هر دو تکنیک رفتاری و شناختی برای کمک به افراد برای یادگیری مدیریت احساسات، مقابله با پریشانی و بهبود روابط بین فردی استفاده میکند.
این روش درمانی در ابتدا برای کمک به درمان علائم اختلال شخصیت مرزی (BPD) (اختلال تنظیم هیجانی که با رفتار خودکشی، افسردگی، روابط شخصی ناپایدار و سایر علائم مشخص میشود) ایجاد شد.
اما برای درمان بیماریهای رفتاری دیگر نیز مفید است. در طول این درمان از مهارتها و راهبردهای مقابلهای استفاده میشود تا فرد زندگی سالمتر و شادتری داشته باشد.
رفتاردرمانی دیالکتیکی بر پایههای رواندرمانی استوار است. تمرکز آن بر کمک به بیماران است که یاد بگیرند چگونه احساسات خود را مدیریت کنند. بیماران با کمک این روش درمانی تکنیکهایی را یاد میگیرند که به آنها کمک میکنند درگیریها را بدون ورود به سطوح دیگر رفع کنند. درحالیکه رفتاردرمانی دیالکتیکی در ابتدا برای کمک به افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مورداستفاده قرار گرفت، ثابت شده است که درمانی مؤثر برای اعتیاد است.
جلسات رفتاردرمانی دیالکتیکی معمولاً شامل اطمینان از ثبات بیماران قبل از شروع به کاوش در گذشته خود برای کشف اینکه چه چیزی آنها را در مسیر اعتیاد قرار داده است، میباشد. درمانگران به بیمار نشان میدهند چگونه احساساتی را که ممکن است از درد عاطفی و آسیبهای گذشته ناشی شوند، بدون تکیه بر مصرف مواد، مدیریت کند.
این روش درمانی در موارد زیر نیز کاربرد دارد:
رفتاردرمانی عقلانیهیجانی بر کمک به بیماران برای شناسایی احساسات و درمانهای مخرب یا منفی تمرکز دارد. هنگامی که بیمار این احساسات چالشبرانگیز را شناسایی کند، میتواند روی به چالش کشیدن آنها کار کند. در بهترین حالت، او میتواند احساسات و عواطف نامطلوب را با استفاده از ایدههای منطقی یا واقعیتر جایگزین کند.
نظریه یادگیری اجتماعی بر چگونگی یادگیری افراد ازطریق مشاهده متمرکز است. مشاهده پاداش یا تنبیه دیگران برای اعمالشان میتواند منجر به یادگیری و تغییر رفتار شود.
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نوعی رواندرمانی است که شامل تجزیهوتحلیل رفتاری است که توسط پزشک سلامت روان انجام میشود. این روش درمانی بر اساس نظریه چارچوب رابطهای است که بر فرایندهای ذهنی و زبان انسان تمرکز دارد.
در این رویکرد به افراد مهارتهای ذهنآگاهی و استراتژیهای پذیرش با هدف افزایش انعطافپذیری روانی آموزش داده میشود. علاوه بر این، از روشهای تعهد و تغییر رفتار استفاده میشود.
بهمنظور درک نحوه عملکرد رفتاردرمانی، دانستن بیشتر درمورد اصول اولیهای که به رفتاردرمانی کمک میکنند، بسیار مهم است. تکنیکهای مورداستفاده در این نوع درمان مبتنی بر تئوریهای شرطیسازی کلاسیک و شرطیسازی عامل هستند.
شرطیسازی کلاسیک شامل ایجاد ارتباط بین محرکها است. محرکهای خنثی قبلی با محرکی جفت میشوند که بهطور طبیعی و خودکار پاسخی را برمیانگیزد. پس از جفت شدنهای مکرر، عادت شکل میگیرد و محرک خنثی قبلی به خودی خود پاسخ را برمیانگیزد.
شرطیسازی کلاسیک یکی از راههای تغییر رفتار است. در این رویکرد درمانی از چندین تکنیک و استراتژی مختلف استفاده میشود.
شرطیسازی عامل بر این تمرکز دارد که چگونه میتوان از تقویت و تنبیه برای افزایش یا کاهش فراوانی یک رفتار استفاده کرد. رفتارهایی که بهدنبال پیامدهای مطلوب اتفاق میفتند، بیشتر در آینده تکرار میشوند، درحالیکه احتمال وقوع رفتارهایی که پیامدهای منفی بهدنبال دارند، کمتر است.
تکنیکهای رفتاردرمانی از تقویت، تنبیه، شکلدهی، مدلسازی و تکنیکهای مرتبط برای تغییر رفتار استفاده میکنند. این روشها با تمرکز بالایی همراه هستند، به این معنی که میتوانند نتایج سریع و مؤثری را ایجاد کنند.
پیدا کردن یک درمانگر میتواند طاقتفرسا باشد، اما منابع بسیاری وجود دارند که این کار را آسان میکنند.
هنگام یافتن فرد موردنظر، به سراغ افراد زیر بروید:
شما باید اطمینان حاصل کنید که درمانگری که انتخاب میکنید دارای گواهینامهها و مدارک لازم است. برخی از درمانگران تمرکز خود را بر روی درمان مشکلات خاص مانند اختلالات بلع یا افسردگی میگذارند.
اگر نمیدانید چگونه پیدا کردن یک درمانگر را شروع کنید، میتوانید از پزشک خود کمک بخواهید. اگر پزشک فکر کند استفاده از دارو برای درمان شما مفید است، ممکن است شما را به روانپزشک معرفی کند. روانپزشکان قادر به نوشتن نسخههای دارویی هستند.
بیشتر بیمهها هزینههای درمان را پوشش میدهند. برخی از درمانگران مراکزی را برای پوشش هزینههای افراد کمدرآمد معرفی میکنند و یا با توجه به درآمد افراد قیمتهای پلهای ارائه میدهند .
یک درمانگر از شما درمورد خودتان سؤالات شخصی زیادی خواهد پرسید. اگر حین صحبت با درمانگر احساس راحتی میکنید بدانید که شخص مناسبی را انتخاب کردهاید. ممکن است لازم باشد قبل از پیدا کردن شخص مناسب، با چندین درمانگر ملاقات کنید.
رفتاردرمانی روشی است که برای درمان اختلالات مختلف سلامت روان ازجمله افسردگی، اضطراب، اختلالات هراس، بیشفعالی، اختلالات دوقطبی و ... استفاده میشود. این روش درمانی از تکنیکهای متفاوتی برای رفع مشکلات بیماران بهره میگیرد. کلینیک دل آرام افسریه یکی از مراکز درمانی معتبر برای درمان اختلالات رفتاری است. درمانگران این مرکز با بهرهگیری از تکنیکهای مختلف به درمان اختلالات رفتاری شما میپردازند و باعث افزایش اعتمادبهنفس، ارتباطی مؤثرتر و الگوهای فکری سالمتر میشوند. بنابراین اگر از اختلالات رفتاری رنج میبرید به مرکز ما مراجعه کنید و از خدمات ارائهشده توسط درمانگران باتجربه و دلسوز ما بهرهمند شوید.